KÖYLÜ ÇOCUĞU

Bahçelerin parkların salıncakların
Özlemini çekerim
Okumak nedir bilmem
Beyaz tebeşire siyah tahtaya
Önderimiz Atatürk'ü tanımaya
Hasretim ben

Asfalt yolları görmedim ki
Çamurlu yollarda yürümeye alışığım
Açlığa sefalete yoksulluğa
Terk edilmişim
Ben köylü çocuğuyum
Benim gözümde dünya
Tarladır ekindir sapandır
Lastik ayakkabım kara şalvarımla
Tozlu yollarda koşarım
Kaval çalar hayvanlarla konuşurum
Trenler otomobiller uçaklar
Benim için yabandır
Bazen
Gökte uçan kuşlara el sallarım
Bazen de
Bir tepede oturur
Uzak ufuklara bakar
Dağların ardındaki yaşamı düşünür
Ağlarım

Ben köylü çocuğuyum
Benim gözümde dünya
Köyüm kadar büyüktür
Hayat sırtıma binmiş
Beni ezen bir yüktür
Siğaramı yakar
Tarlamı işerim
Bilirim ki
Gerçek olmaz düşlerim.