17 Eylül 2013 Salı
Hayatım
boyunca, kendi çıkarlarım menfaatlerim uğruna, insan satmadım...Hiç bir
zaman bencil olmadım..Bana taş atana ben el verdim...Kırdılar, üzdüler,
canımı yaktılar ama, yine de onlara gülümsedim, hep afettim...İçtiğim
bir bardak suyun, yediğim bir lokma ekmeğin, aldığım bir gram sevginin,
hakkını sonuna kadar verdim, asla nankör olmadım, olana da tahammül
etmedim..Ne kimseye başımı eğdim, ne de
haksızlık ettim...Sadece çok fazla değer verdim, kendimden çok ödün
verdim, kendimi değersiz kıldım...Hatır gönül bildim kimseye saygısızlık
etmedim, bana inanan, guvenen hic kimseyi asla yarı yolda
bırakmadım.İnsanların hep yalanlarını gördüm sustum salağa yattım,
görmezden geldim, korktuğum için mi ? hayır sadece yüzlerine vurup
rencide etmek istemedim..Hayatım boyunca, hiç mi ? hata yapmadım tabii
ki yaptım, belki her insan kadar, hatalar insanlara mahsustur...Ama,
hiç bir zaman yüzümü kızartacak başımı yere eğecek hata yapmadım
asla..Herkesi kendim, yüreğim gibi bildim, hep inandım, kandım, iyi
olabileceklerini düşündüm ama, yanıldım...Şimdi tüm bunları yaptığım
için kaybettim mi ? Hayır, aksine KAZANDIM...Neyi mi ? İNSANLIĞIMI...Ben
hiç insan kaybetmedim, kaybeden beni KAYBETTi, bir çoğu farkına varıp
döndü, ya da bir çoğu sonradan farkına varacak, ama, asla bir ben
olmayacağım...Bir daha asla kimsenin canımı yakmasına izin
vermeyeceğim.Demem ayıya dayı benim gözümde olmaz ayılar dayı..
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)